Kritiek Telegraaf-columnist Plasterk op Klimaatakkoord is al geregeld

Telegraaf-columnist Ronald Plasterk riep Ed Nijpels om een nieuw Klimaatakkoord te maken. Het oude zou niet deugen. Nijpels kon hem in de Telegraaf antwoord geven en stelde Plasterk gerust. Hieronder het stuk uit de krant.

Luister wat meer naar Timmermans en Samsom

Columnist van deze krant Ronald Plasterk wil dat ik met een nieuw klimaatplan kom. Hij vindt een aantal zaken nu niet deugen. Ik concludeer dat hij gelukkig voorstander is van goed klimaatbeleid. Veel van de gebreken die Plasterk meent te zien zijn al in het Klimaatakkoord geregeld. Ik help hem verder.

Bij de uitvoering van het Klimaatakkoord spelen we constant in op maatschappelijke en technische ontwikkelingen. Het jaarlijks oordeel van het onafhankelijke Planbureau voor de Leefomgeving dwingt ons, waar nodig, bij te sturen. Kabinet en volksvertegenwoordiging hebben altijd het laatste woord. 

Een spoedwet moet netwerkbedrijven bevrijden van oude fossiele regels. Geef ze de mogelijkheid sneller te kunnen investeren om het succes van hernieuwbare energie bij te houden. In één jaar tijd groeide het aantal huishoudens met zonnepanelen van 1 miljoen naar 1,5 miljoen. Elke 4 seconde wordt er een nieuw paneel gelegd. Een progressief politicus als Plasterk vindt hopelijk ook dat vernieuwing voor verduurzaming ruimte, verdient. Het gaat hierbij ook om snellere procedures mét inachtneming van de burgerrechten. Het probleem dat hij meent te zien, is er dus niet.

Ik kan hem nog blijer maken. Dankzij het Klimaatakkoord ligt er al een tijdje het SER-advies, “Biomassa in balans”. De strekking is laagwaardige toepassingen als verbranden af te bouwen en hoogwaardige toepassingen als grondstof voor een groene chemie snel op te bouwen. Het kabinet moet hierover besluiten. Een advies nog aan Ronald; luister wat meer naar je politieke kameraden Timmermans en Samsom.

Er komt zelfs een socialistisch ideaal tot leven. Bij duurzame energie op land streeft het Klimaatakkoord naar 50 procent lokaal eigendom. De burger wordt mede-eigenaar van de productiemiddelen. Zo stroomt de winst niet allemaal naar anonieme aandeelhouders. Coöperatie Betuwewind meldde onlangs een rendement van 10 procent en een storting van 300.000 euro in het gebiedsfonds. 

Dicht bij de burger

In de dertig Regionale Energie Strategieën (RES) ligt de besluitvorming over de transitie dicht bij de burgers, met het laatste woord voor de gemeenteraad. Elke RES heeft benoemd waar duurzame opwek zou kunnen. Na overleg met burgers zetten veel plannen in op zon-energie, het liefst op daken. Bij de lokale uitwerking zijn burgers, zowel voor- als tegenstanders betrokken. 
Ook ligt er inmiddels een advies voor burgerfora voor Klimaat. Een nieuwe regering kan hier knopen over doorhakken.

Als stap in de transitie gaan sommige landen gelukkig over op het relatief schone aardgas. Dan stoppen ze met hele vieze bruinkool en steenkool. Nederland is al bezig met de volgende stap naar fossielvrij. Nederland gidsland; een rol die bij de partij van Plasterk hoog in het rode vaandel staat.

Bij de onderhandelingen over het Klimaatakkoord gaven de producenten van stroom aan kernenergie niet als oplossing te zien voor de doelen in 2030. Daaronder ook concerns met kerncentrales. In het akkoord staat het wel als mogelijke back-up optie voor later.

Kernenergie

Onder voorwaarden wil het bedrijfsleven investeren in kernenergie. Dan moet wel de overheid (lees belastingbetaler) voor de risico’s opdraaien. Dat bekent in feite langlopende subsidies van tientallen miljarden terwijl wind en zon-energie steeds goedkoper en subsidievrij worden. Kernenergie wordt peperduur. Het is dus een politieke keus. Met die miljarden kan je ook koopkrachtbeleid voeren ter ondersteuning van de transitie. Hier profileert Plasterk zijn partij zich graag op.

Alles overziend verwelkom ik Plasterk bij het Klimaatakkoord en nodig hem uit samen te werken aan de versnelling van de energietransitie.